117 document(en) met "Het Gevolg" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


"Obsessie" van nieuw gezelschap Het Gerucht is... • 30 december 1992
Althans, met de voorstelling Obsessie wil het teatergezelschap Het Gerucht zich zo prezenteren, al ontvangt het voorlopig alleen een kleine provinciale subsidie en is de behuizing in een klein...Het gevolg daarvan is dat je net iets te veel voelt dat de akteurs naast elkaar heen praten, en vooral met hun eigen rol, en niet met de gehele tekst, bezig zijn...Wellicht niet toevallig is ook voorbijgegaan aan het teatraal gegeven zelf, en is het model waaraan men zich spiegelde dat van een bioskoopfilm, waar het publiek als het ware afwezig is. Terwijl

Maten een beetje ondermaats: Stan brengt "naïeve... • 22 maart 1994
Het doek dat het prieeltje voorstelt is al potsierlijk...Een ironische ode aan het kijk- en speelplezier van het komische genre, zou toch eerst en vooral de eigen akteerwetten van het genre, met hun biezondere timing en speelstijl, op de hak moeten nemen...het monotone toontje waarop Kris Van Trier en Waas Gramser hun replieken afdrammen nu het gevolg is van onkunde, gebrek aan inzet of te snelle tevredenheid, maakt dan niet veel meer uit

Kunnen jonge artiesten geholpen worden?: Dossier: de... • 1 april 1994
De perversies van het beleid Dirk Verstockt: Het grote aantal theatergroepen ligt misschien ook wel in het verlengde van de enorme, bloeiende amateur-theatercultuur in Vlaanderen...Dat er weinig communicatie is tussen gevestigde gezelschappen en nieuwkomers lijkt in deze analyse louter het gevolg van dat verschil...Als ik vergelijk met Engeland, dan denk ik niet dat het probleem met pers hier een gebrek aan aandacht is. In Engeland beperkt men zich veel strikter tot het aanbod van de grote theaters; hier is de

Dito'Dito kijkt over muurtjes in Brussel • 11 mei 1994
Zo erg zelfs, dat ze er in het laatste jaar toe gekomen zijn de samenstelling en het repertoire van de groep een totaal nieuwe wending te geven...Het gevolg is dat er geen konfrontatie meer is tussen die vele groepen in de stad...Ons werk loopt evenwijdig, want zowel bij STAN als bij ons gaat het erom vanuit een persponlijk engagement iets mee te delen aan het publiek

Klankbord voor danskritiek • 27 mei 1994
Deze uitgave is het gevolg van het dramaturgie- en publikatiebeleid van Klapstuk...het derde deel, "Als bewogen door de wil van een ander", krijg je dan weer de onverwachte korrespondentie tussen de bekende tekst van Von Kleist over het marionettenteater en Oskar Schlemmers...Die stelt vragen over de plaats en het belang van het lichaam en de dans in een kultuur die steeds meer door beeldschermen en virtuele realiteit bepaald wordt

Camacho raakt verloren in de wereld van... • 14 december 1994
Een zekere Charles-Edouard Jeanneret, Zwitser van geboorte, sticht in 1919 in Parijs het kunsttijdschrift L'Esprit Nouveau...Het onderwerp leent zich meer tot een toneelstuk dan tot een dansvoorstelling...Het gevolg is dat je alles gelaten ondergaat, wachtend tot het voorbij is. De eigenlijke inzet van deze voorstelling ben je tegen het einde allang uit het oog verloren (als je ze al gezien hebt

Herontdekking van de negentiende eeuw: Gerenoveerde theaters... • 1 februari 1995
stilzwijgen (het plebs wordt naar het paradijs verwezen of buitengewerkt) aan een cultuur die niet meer de zijne is. Hij koopt een kaartje voor, maar is geen deel meer van het spektakel...Het proscenium wijkt terug achter de 'manteau'. De burger verdwijnt stilzwijgend in het duister als het doek opgaat...coöperatieve beweging' en 'het noodlottig afglijden van het Gentsche socialisme naar een commerciële bedrijfspolitiek'. Dat is zeker in Gent waar: het feestlokaal van Vooruit aan de Sint-Pieters-Nieuwstraat heeft

Vietnam voorbij alle clichés : Michel Van... • 24 maart 1995
Op een bepaald ogenblik krijgt hij een diskette toegestopt van een boeddhistische monnik, met het verzoek ze het land uit te smokkelen en in het buitenland te publiceren...Het gebrek aan vrije meningsuiting in het hedendaags Vietnam is duidelijk een gevolg van de oude oorlog...Op enkele momenten na, waarop je het gevoel hebt dat de overgangen op "automatische piloot" gemaakt worden, brengt Van Dousselaere het er bijzonder goed vanaf

Myte van Prometheus tweemaal op muziek • 1 april 1995
Besprosvany is een koreograaf die al langere tijd zoekt naar een manier om de klassieke traditie van dans en teatermaken, in de ruimste zin van het woord, naar het heden te vertalen...Daarom ook de keuze voor meer hedendaagse expressievormen: een dans die min of meer aanleunt bij het expressionisme van een Graham, met grote nadruk op de beweging vanuit het middenrif en de heupen...navelstaarderij en onbegrijpelijk geraas en gedaas blijken het gevolg

Maten speelt Don Carlos in sneltreinvaart • 4 april 1995
Het stuk speelt zich af in het Escorial, het paleis van Filips II...Het gevolg van dit kluwen van konflikten en intriges is dat werkelijk belangrijke politieke inzetten uit het oog verloren worden...Zeker naar het einde toe wordt de duiding van de figuur van Posa in zo'n tempo afgehaspeld, en dan nog in het Engels (Altenhaus is een Amerikaanse), dat je het nog nauwelijks kan vatten en plaatsen

Het lichaam zelf, op het podium, overal:... • 1 juni 1995
Vanuit die positie wordt het tegelijk ook onbegrijpelijk dat anderen haar niet begrijpen: omdat het voor haar zelf een zo absolute realiteit is, wordt het onvoorstelbaar dat het dat voor anderen niet...Natuurlijk kan dat laatste ook het gevolg zijn van een bijzonder goede voorstelling, in die zin dat een bepaalde intuïtie door de voorstelling plots hard gemaakt wordt...Ten tweede, en als direct gevolg van het eerste, de enige objektieve gemene deler van alle postmoderne dans is dat er lichamen op scène staan

Klapstuk mediteert over ziekte en dood: Konfrontatie... • 20 oktober 1995
Verder is een festival dat reflektie over dans hoog in het vaandel voert, het aan zichzelf verplicht om vraagtekens te plaatsen bij al die onbekommerde springerigheid...Pezig De performances van Mehmet Sander, een Turkse homo die in Los Angeles leeft en drager is van het HIV-virus, zijn op het eerste gezicht een totale negatie...Het resultaat is een show die nu eens grotesk, dan weer ondoorgrondelijk ironisch is. Een voorbeeld van groteske is het bezoek van zijn bewaarengel, gespeeld door Will Kruyver, die een gek

Drama over incest lost tweespalt niet op • 4 december 1995
Teleurstellend kan je het resultaat niet noemen, maar echt geslaagd is het evenmin...Het gevolg is dat er geen logische voortgang van de plot meer is. Hoe verder het stuk gaat, hoe minder de woorden van de personages direkt betrekking hebben op hun handelen of dat van anderen...Hij heeft het voordeel buitenstaander te zijn in het centrale incest-konflikt, een "man in de straat". Tom Van Dyck en Tania Van Der Sanden in de aartsmoeilijke rollen van Noël en Nadia

Koreograaf Marc Vanrunxt zweeft tussen emotie en... • 13 december 1995
Goud Misschien komt dit deel als het minst dubbelzinnige over omdat Vanrunxt zelf zich duidelijk met hart en ziel in de dans gooit, met een vaak gekwelde uitdrukking als gevolg...Het barokke van het beeld haalt het weer op de inhoud, net als bij Lully...Wat op het eerste gezicht misschien een statement lijkt of een soort zelfonthulling, wordt echter niet nader verklaard, het lijkt er enkel en alleen om het biezondere effekt te zijn

"Quel moi est-ce que je peins" • 1 februari 1996
proberen het te overtreffen, zoals Michelangelo dat had gedaan, met de barok als kwalijk gevolg...Het mannelijke en het vrouwelijke, het wereldse en het celeste...De primaire habitat wil, als het ware door uitbanning van het Buiten, de wereld weer laten ontstaan als op de eerste dag, in gedachten onder het dak, onder de schedel - als een epifanie van de eerste

Peter Brook en de materialiteit van Becketts... • 1 februari 1996
Precies daarom weten veel regisseurs met dit op het eerste gezicht volkomen absurde stuk geen raad; het gevolg is dat er vaak komaf gemaakt wordt met de minitieuze beschrijvingen van Beckett, of dat...objectrelaties, nvdr) tussen het ik en de ander in het geheel niet tot stand dan worden substituutrelaties gecreëerd met zelfgeschapen, gefantaseerde en in het bewustzijn geïnternaliseerde objecten...gespeeld door Elsie de Brauw sterk af te vlakken, en het naturalistische decor te vervangen door een staalkonstruktie en een hoepelrok, brengt hij echter een abstractiegraad in het stuk die het concrete

Karin Vyncke toont diepste emoties in dans • 24 februari 1996
Het resultaat is dan niet zelden een eindeloze reeks stuiptrekkingen en sprongen zonder oorzaak of gevolg, die weinig vertellen over de wijze waarop pijn en verdriet in het lichaam verschijnen...Buitengewoon sterk: het trage ritme van het rollende lichaam en de vreemde sierlijkheid van zijn kronkels, waarvan je tegelijk weet dat ze ontstaan om de vlammen te vermijden, maken deze scène...Dit is zonder meer het hoogtepunt van de voorstelling, maar het is niet het enige moment waar Vyncke plots zeer direkt aanspreekt

La Dea stoeit met clichés over liefde • 17 mei 1996
Alweer is het gevolg een relatieve clichématigheid in de wijze waarop mensen vorm geven aan hun "relatie". Vénus & Mars gaat midden in deze paradoxen staan...Die ironie wordt nog sterker als Vénus (Moesen) en Mars (Franck Dierens) zelf ten tonele verschijnen en het helemaal niet eens blijken te zijn met het opgelegde scenario...Het suggereert alleen dat liefde misschien wel bestaat, net zoals het onderscheid mannelijk-vrouwelijk, maar dat alle vaste denkbeelden daaromtrent eerder verhullend dan verhelderend werken

Uitzinnig acteren nekt ultieme tekst van Genet • 2 oktober 1996
Het ridicule van het "gewaagde" beeld leidt tot de ridiculisering van Genets tekst...Met als gevolg dat de basisintrige van het stuk, het verhaal van een straatarme bouwvakker, zijn moeder en zijn aartslelijke vrouw tijdens de Algerijnse bevrijdingsstrijd, slechts met moeite of zelfs...Eenvoud is het kenmerk van het ware" zou hier een toepasselijke bedenking zijn

Mooi, maar met te korte beentjes :... • 7 november 1996
De grootste verdienste van dit boek is dat het voor het eerst de geschiedenis van ballet en hedendaagse dans, van het bewegen op een scène samenbrengt, als een geheel beschouwt, hun verbanden aangeeft...Sommige van die stukken zijn bijzonder lezenswaardig (zoals het essay van Rudi Laermans over het werk van Jan Fabre) of zelfs ontroerend (zoals het verslag van Rina Barbier over de moeilijke...Een pijnlijk gevolg van het feit dat mensen die met podiumkunsten in Vlaanderen begaan zijn al te vaak chronisch overvraagd worden, omwille van penibele werkomstandigheden